Dulcobis, 5 mg, tabletki dojelitowe, 20 szt.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Krótkotrwałe leczenie zaparć

Dorośli: doustnie 1-2 tabletki dojelitowe przed snem.

Młodzież i dzieci powyżej 10 lat: doustnie 1-2 tabletki dojelitowe przed snem.
Zaleca się rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki. Dawkę można dostosować do najwyższej zalecanej dawki w celu uzyskania regularnych wypróżnień. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej (2 tabletki).

Dzieci 4-10 lat: doustnie 1 tabletka dojelitowa przed snem. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej (1 tabletka). Dzieci w wieku 10 lat i młodsze z przewlekłymi lub uporczywymi zaparciami powinny być leczone wyłącznie pod opieką lekarza.

• Tabletki dojelitowe należy przyjmować wieczorem, aby rano doszło do wypróżnienia. Tabletki należy połykać w całości i popijać dużą ilością wody, nie wolno popijać mlekiem. Tabletek nie wolno rozgryzać.
• Okres stosowania leku Dulcobis bez konsultacji z lekarzem nie powinien przekraczać 5 dni.

Przygotowanie do badań diagnostycznych i zabiegów chirurgicznych

Podczas przygotowania do badań lub przed zabiegami operacyjnymi lek Dulcobis powinien być stosowany pod nadzorem personelu medycznego.

Dorośli: w celu całkowitego opróżnienia jelit osoby dorosłe powinny przyjąć, zgodnie z zaleceniami lekarza doustnie 2- 4 tabletek dojelitowych wieczorem w dniu poprzedzającym badanie, po czym rano w dniu badania przyjmują środek przeczyszczający o natychmiastowym działaniu (np. w postaci czopka).

Dzieci powyżej 4 lat: doustnie 1 tabletka dojelitowa wieczorem, a następnego dnia rano zalecane jest podanie natychmiast działającego środka przeczyszczającego (np. czopka).

Dulcobis stosuje się w krótkotrwałym, objawowym leczeniu zaparć:

• u pacjentów cierpiących na zaparcia,
• w celu przygotowania do badań, przed operacjami i po operacjach oraz w stanach wymagających ułatwienia wypróżnienia.

Nie należy stosować leku Dulcobis: jeśli pacjent ma nadwrażliwość na bisakodyl lub którykolwiek z pozostałych składników leku, jeśli pacjent cierpi na niedrożność jelit, jeśli pacjent cierpi na ostre stany chorobowe w jamie brzusznej, w tym na zapalenie wyrostka robaczkowego czy ostre zapalne choroby jelit, jeśli organizm pacjenta utracił dużo wody, jeśli pacjent odczuwa silny ból brzucha połączony z nudnościami i wymiotami - może to wskazywać na poważniejsze schorzenia, jeśli u pacjenta występuje dziedziczna nietolerancja niektórych cukrów.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• skurcze w obrębie jamy brzusznej, ból w jamie brzusznej, biegunka, nudności.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1000 pacjentów): uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, wymioty, krew w kale, uczucie dyskomfortu w okolicach odbytu, zawroty głowy.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy, szybko postępujące, zagrażające życiu reakcje anafilaktyczne, omdlenia, odwodnienie, zapalenie okrężnicy w tym niedokrwienne zapalenie jelita grubego.

Zawroty głowy i omdlenia mogą być związane z zaparciem (parcie na stolec, ból brzucha) a niekoniecznie ze stosowaniem bisakodylu.

W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych, w tym pokrzywki, obrzęku twarzy, warg, języka i/lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu, należy przerwać stosowanie leku Dulcobis i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub Oddziałem Ratunkowym najbliższego szpitala.

Lek zawiera 33,2 mg laktozy oraz 23,4 mg sacharozy w jednej tabletce dojelitowej.

Lek nie powinny być przyjmowane wraz ze środkami zmniejszającymi zakwaszenie żołądka (mleko, leki zobojętniające sok żołądkowy lub inhibitory pompy protonowej).

Nie należy stosować codziennie przez długi okres bez zbadania przyczyny zaparć.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Lek Dulcobis może wchodzić w interakcje z: lekami moczopędnymi, glikokortykosteroidami, lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, inhibitorami pompy protonowej.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Dulcobis można stosować w okresie ciąży jedynie po konsultacji z lekarzem.

Lek Dulcobis może być stosowany w okresie karmienia piersią.